1دکترای شیمی معدنی، دانشکده شیمی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2استادیار شیمی معدنی، دانشکده شیمی، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
3استاد شیمی معدنی، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
4دانشیار شیمی معدنی، دانشکده شیمی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
5استادیار شیمی کاربردی، دانشکده شیمی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده
در سالهای اخیر پژوهشگران از مواد زیستی برای ساخت کامپوزیتها در راستای بهبود مهندسی بافت و ترمیم بافتهای آسیبدیده استفاده کردهاند. در این پژوهش، سنتز و شناسایی نانوکامپوزیت ژلاتین - نانولوله کربن - هیدروکسی آپاتیت با روش سنتز در جا، صورت گرفت و اثر تغییر غلظت زیست پلیمر بررسی شد. نانوکامپوزیتها با استفاده از روشهای طیفسنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FT-IR)، پراکنش انرژی پرتو X (EDAX)، پراش پرتو X (XRD) و میکروسکوپی الکترونی روبشی (SEM) شناسایی شدند. همچنین، بررسی زیست فعالی آنها در محیط آزمایشگاه بهوسیله غوطهوری در مایع شبیهسازیشده بدن (SBF) صورت گرفت. بر اساس نتیجههای بهدست آمده تشکیل و توزیع ذرات نانو هیدروکسی آپاتیت بهعنوان فاز معدنی در بستر زیست پلیمر تأیید شد. بررسی زیست فعالی نیز نشان داد که ژلاتین بستر مناسبی برای رشد و هستهزایی نانوبلورهای هیدروکسی آپاتیت است و افزایش غلظت ژلاتین تأثیر مطلوبی بر ریخت و توزیع نانوذرات داشتند.